Liefdesvoedsel.

Ik bakte broodjes, niet wetend of de manier waarop ik ze bakte goed was en of het zo hoorde en of iedereen het zo deed MAAR, daar kwám ik nog wel áchter. Het was midden in de nacht en ze, viel bijna in slaap, terwijl ik broodjes voor haar bakte. Ze hield voor mijn gevoel niet heel erg van broodjes, misschien gewoon niet te vaak. Ik bakte broodjes maar, de broodjes gingen niet goed in de oven, ik wist het niet. Ik wilde er nog voor zorgen dat zíj de broodjes zou bakken maar, het zijt zo, ik was de aangewezen persoon om de broodjes te bakken en er voor te zorgen dat alles lekker smaakt en iedereen het naar zijn zin heeft en tevreden is. Het was tenslotte liefdesvoedsel, en dat moet je niet verwaarlozen. Ik zag haar genieten, of lijden, ik zag het verschil niet. Ze kreeg het warm van de broodjes, en ik ook. Wie niet, zou je bijna kunnen zeggen. Laat was het, en de broodjes werden gebakt, in een tempo waarvan ik niet wist of het te snel of te langzaam ging maar, mijn (toch niet bescheiden) ervarenheid zorgde er voor dat het allemaal goed kwám. Ze lachte, ik lachte, we lachten. Het was, lichtelijk eigenaardig, de manier waarop wij moesten lachen en plezier hadden en vooral, waarom. Waarom wij moesten lachen begrepen we niet. Nooit eerder hadden we zo moeten lachen tijdens het broodjes bakken. Geen van ons beiden. Dat leverde een unieke, maar misschien ook wel irritante situatie op die, zo raar was, dat we er allebei niet veel meer van begrepen.

Enkele minuten passeerden ik heb ze, niet geteld, maar het waren er maar dan 4 en minder dan 13. Dat staat vast. Mijn broodje was lekker, naar haar broodje heb ik verder niet gevraagd. Misschien onbeleefd maar het, is ook een rare vraag. Daar praat je niet over. Hoewel, het kan wel, maar niet 5 minuten na het broodjes bakken. Diepe gesprekken volgden, over van alles en nog wat. We leerden elkaar beter kennen dan we elkaar al kenden en, het was allemaal zo goed. Diepe, maar vooral eerlijke gesprekken over het verleden en over allerlei kleine feitjes die je elkaar nooit eerder zo 1, 2, 3 heb durven vragen, kwamen aan het daglicht (eigenlijk meer nachtlicht...) en dat is fijn. Goddelijk fijn.

Het was zeker niet de eerste keer dat ik broodjes bakte of, iets in de richting van koken deed maar, toch was het dit keer vrij bijzonder. Na de eerste keer broodjes eten en de diepe gesprekken die volgden, kreeg de rechterpartij nog meer honger en de linkerpartij, die zich overigens op voor hun verboden terrein begaf en dus eigenlijk illegaal deelnaam aan het eetfeest, maar zeker niet onder dwang, ging hier mee akkoord, en de oven werd aangezet, de broodjes werden erin gegooid en gegeten werd er. Het ging allemaal wat moeilijker, de broodjes waren niet belegd en de oven was nog niet helemaal op temperatuur maar, dit werd terugbetaald door de heerlijke smaak van de broodjes. Dit keer werd er wat minder gegeten maar, dit ging zeker niet ten koste van de smaak.

Na een, eigenlijk te korte, 'slaappauze' werd er op een wat eigenaardige wijze gevraagd naar de soep. De rechterpartij had opnieuw honger en kwám met het idee maar, de linkerpartij liet zich soepeltjes (briljant!) overhalen en alles kwam goed. Er dreigde gemorst te worden maar, de linkerpartij ving het op. Het opvanggebeuren was ook de mede-oorzaak van het feit dat er naar soep gevraagd werd want, er was ook nog pizza maar, dat terzijde.

Na een wat uitgesudderde eetpartij, die overigens niet plaatsvond aan tafel maar, op de grond, schoof men weer aan tafel en, sliep eventjes maar, at vervolgens toch nog wat soep. De reden was hetzelfde.


Beide partijen waren na deze, 14 uur aan eten en slapen, volkomen uitgeput en afgepeiperd waardoor, er weinig actie nog plaatsvond maar, dat was ook helemaal niet nodig. De rechterpartij was volkómen verzadigd en de, linkerpartij waarschijnlijk ook. Dat mogen we hopen.

De monden waren dus weer, goed gevuld en de, overige gaten waren ook goed opgevuld en, ondanks de overmaat van de rechterpartij zijn eetlust en de, linkerpartij haar, wil en wet, was het een mooie tijd. Om nooit te vergeten, misschien wel. Want ik hou van je.





P.S. Zoek je diepgang? Zoek beter.