Tangled Up In Blue

Een wijs man zong ooit...

Early one mornin' the sun was shinin',
I was layin' in bed
Wond'rin' if she'd changed at all
If her hair was still red.
Her folks they said our lives together
Sure was gonna be rough
They never did like Mama's homemade dress
Papa's bankbook wasn't big enough.
And I was standin' on the side of the road
Rain fallin' on my shoes
Heading out for the East Coast
Lord knows I've paid some dues gettin' through,
Tangled up in blue.

She was married when we first met
Soon to be divorced
I helped her out of a jam, I guess,
But I used a little too much force.
We drove that car as far as we could
Abandoned it out West
Split up on a dark sad night
Both agreeing it was best.
She turned around to look at me
As I was walkin' away
I heard her say over my shoulder,
"We'll meet again someday on the avenue,"
Tangled up in blue.

I had a job in the great north woods
Working as a cook for a spell
But I never did like it all that much
And one day the ax just fell.
So I drifted down to New Orleans
Where I happened to be employed
Workin' for a while on a fishin' boat
Right outside of Delacroix.
But all the while I was alone
The past was close behind,
I seen a lot of women
But she never escaped my mind, and I just grew
Tangled up in blue.

She was workin' in a topless place
And I stopped in for a beer,
I just kept lookin' at the side of her face
In the spotlight so clear.
And later on as the crowd thinned out
I's just about to do the same,
She was standing there in back of my chair
Said to me, "Don't I know your name?"
I muttered somethin' underneath my breath,
She studied the lines on my face.
I must admit I felt a little uneasy
When she bent down to tie the laces of my shoe,
Tangled up in blue.

She lit a burner on the stove and offered me a pipe
"I thought you'd never say hello," she said
"You look like the silent type."
Then she opened up a book of poems
And handed it to me
Written by an Italian poet
From the thirteenth century.
And every one of them words rang true
And glowed like burnin' coal
Pourin' off of every page
Like it was written in my soul from me to you,
Tangled up in blue.

I lived with them on Montague Street
In a basement down the stairs,
There was music in the cafes at night
And revolution in the air.
Then he started into dealing with slaves
And something inside of him died.
She had to sell everything she owned
And froze up inside.
And when finally the bottom fell out
I became withdrawn,
The only thing I knew how to do
Was to keep on keepin' on like a bird that flew,
Tangled up in blue.

So now I'm goin' back again,
I got to get to her somehow.
All the people we used to know
They're an illusion to me now.
Some are mathematicians
Some are carpenter's wives.
Don't know how it all got started,
I don't know what they're doin' with their lives.
But me, I'm still on the road
Headin' for another joint
We always did feel the same,
We just saw it from a different point of view,
Tangled up in blue.

Sinaasappelpittenhaatensmurfenliefde.

De titel zegt het al. Ik heb een ernstige SINAASAPPELPITTENHAAT! Ik haat dat zo erg, dan neem je lekker een onschuldige sinaasappel mee naar boven, zitten er in ik denk misschien wel 6 van de 11 stukjes sinaasappel zo'n irritante KUTpit. Stop je zo'n ding in je mond, moet je die pit weer uitspugen. Want als je daar op begint te kauwen, is het veel te ranzig. Terwijl die sinaasappel wél gewoon lekker is.

Kan er niet iemand ingehuurd worden voor supermarkten die die pitten eruit gaat halen? Er is toch zoveel werkloosheid? Wat is dan het probleem? Ja, okay, ik geef het toe, het word wel onhygiënisch. Al die handen die lekker zitten te wroeten in sinaasappels om de pitten eruit te halen. Overigens is de kans dan groot dat al het vloeibare spul (sinaasappelsap?) eruit gaat en de hele smaak weggaat. En dat moeten we natuurlijk niet hebben...

Nog iets dat ik niet snap. Waarom heet het bedrijf dat Sinas verkoopt geen Sinaas? Het is toch SINAASappel? Toch geen SINASappel? Er schijnt maar 4% sinaasappelsap in Sinas te zitten, valt die tweede A daarom weg? Of zitten er bepaalde rechten op het woord ''sinaasappelsap''? Fanta is dan trouwens tenminste nog origineel.



In de ochtend, na gedoucht te hebben, mij aangekleed te hebben en gegeten te hebben, heb ik meestal nog wat tijd over. In bijna alle gevallen ben ik om 07:47 zo´n beetje klaar en hoef ik alleen nog maar mijn tanden te poetsen. Dus wat doet Gideon dan? Dan gaat hij TV kijken. En eerst kwam er op SBS 6 rond die tijd altijd The Bold And The Beautiful, maar nu komen er weer de SMURFEN! En ik hou van de smurfen. En niet door al die domme AH-acties, maar het is gewoon vet. Ik vind vooral het intro-nummer vet, het is serieus een briljante melodie en coole teksten.

Samen met Grote Smurf, Smurfin, BabySmurf, BrilSmurf, LolSmurf, KlusSmurf, MopperSmurf, SmulSmurf en de rest van het dorp maak ik de leukste verhalen mee. Gelukkig is Gargamel in de meeste gevallen de enige tegenstander, anders waren er vast al heel wat smurfen gesmurft.

Eigenlijk zou iedereen als de smurfen moeten zijn, want eigenlijk zijn de smurfen perfect. Ze delen alles, zijn slim, altijd vrolijk, handig, sterk en altijd oprecht. Feitelijk is dat gewoon het beeld van de perfectie die haast geen mens haalt. Eigenlijk zou onze volledige regering uit smurfen moeten bestaan, dán zou er pas gerechtigheid komen.

Maarja, het kan helaas niet altijd feest zijn, hé?

Me & My Room

Kijkend naar mijn muur met allerlei ''fratsen'' erop, zit ik op een redelijk normale zondagmiddag te bedenken waar ik in godsnaam over kan gaan schrijven. Nu ik zo in mijn kamer zit rond te kijken, is het eigenlijk best een rommel. En ik heb al niet zo'n grote kamer, aangezien ik de jongste hier in huis ben en dus geen kiesrecht had toen de kamers verveeld werden, dus het is best druk. Ja, ik leef in een drukke kamer. Als je binnenkomt loop je bijna meteen tegen de stoel op waar ik nu op zit en anders wel tegen mijn bed. Dan staat er voor de stoel een bureau, daarnaast een klerenkast en daar weer naast een tv die op de onderste etage van een groot, houten geval staat. Ondanks een paar wat grotere spullen is mijn kamer toch klein. En niet eens relatief klein, gewoon klein.

Ik zal eens even optypen wat ik allemaal zie, als ik hier zo levenloos in mijn kamer zit te zitten en een beetje om mij heen kijk...


- Een etui
-Een computer
-Een roze hoed
-Een bak met veel cd's
-Een coca-cola glas
-Een AXE-dinges
-Een toetsenbord
-Een muis
-Een spaarpot in de vorm van een Euro-teken
-Een paar boeken over muziek
-Een paar dvd's waaronder een DVD over verschillende optredens van Bob Dylan
-Een beeldje dat mij recht aankijkt, beter bekend als Aristoteles
-Een tube tandpasa
-Een SPA-waterflesje waar niks in zit
-Een paar schoolboeken
-Een basgitaar
-Een radio-cd speler
-Een klein beetje geld
-Een zakmes
-Een basversterer
-Een schoenendoos
-Een prullenbak
-Een schooltas
-Een muziekstandaard
-Een TV
-Een sombrero
-Een rij van zo'n 12 DBZ-poppetjes
-Een bed
-Een rolgordijn
-Een stemapparaatje
-Een basversterker
-Een paar PC en PS2 spellen
-Een paar kaartjes van concerten waar ik al heen geweest ben
-Een deur
-Een bijbel
-Een verwarming
-Een portomonnee
-Een andere stoel, waar allerlei kleren overheen zijn gegooid
-Een stofdoek
-Een oud toetsenbord
-Een heel groot.... iets, met megaveel Donald Duck's erin
-Een tandenborstel
-Een lamp
-Een MP3-speler
-Een mobiel
-Een paar sokken
-Een bassnoer
-Een paar opladers
-Een stopcontact
-Een paar bekers die ik bij voetbal en tennis in een grijs, ver donker verleden heb gewonnen
-Een brief van de politie
-Een hele muur vol Feyenoord-behang die nog afstamt uit de tijd dat ik serieus fan was
-Een paar laatjes waar van alles inzit
-Een basgitaar-standaard
-Een paar levenloze ogen die dit lezen


Nou, nu weet iedereen die dit leest wat er zo'n beetje in mijn mooie, kleine kamer staat.. Wat dat boeit? Nou, niet alles hoeft te boeien, anders zou Veuger bijvoorbeeld niet bestaan. Of mijn blog. Of... CLUELESS! Of... mijn kamer? Of... hardcore? Of...



stenen?