Jij.

Wie ik ben en wie ik, hoor te zijn, zijn bij mij altijd twee verschillende vragen geweest. Al het goede is al, zo lang geleden. Ik was het bijna vergeten als het in een rechte lijn zou gaan maar, dat doet het niet. Alles gaat altijd naar beneden, het is als water, het zoekt altijd het, laagste punt. Het is iets moois maar altijd, tijdelijk. Het is iets moois maar nooit, voor altijd. Het blijft iets moois, maar niet altijd. Het was iets moois, maar dat was tijdelijk.

Je hebt een gebruiksaanwijzing nodig om jou te, begrijpen. Waar die is dat, weet ik niet. Volgens mij heb je hem eerst zelf gemaakt, daarna weggegooid en ben je hem, vergeten. Niemand snapt je, niemand begrijpt je, niemand weet, waarom. Waarom wel, waarom niet, waarom überhaupt? Niemand is er nog, iedereen is weg. Je bent alleen, je staat in je kamer, je kijkt naar je spullen denkt: ''fuck, wat ben ik toch alleen.'' Je hoeft nog niet eens eenzaam te zijn maar, alleen ben je wel. Alleen, klein als je bent, groot dat je denkt dat je bent, je blijft alleen, en wat of hoe je ook bent, als je alleen bent blijf je zwak, klein, koud. Waar ben je nu wat heb je nu nou, eigenlijk bereikt? Geeft het je een beter gevoel, voel je je nu, zelfvoldaan? Voel je je nu dan trots, ben je nu dan blij, voel je je nu geliefd? Wie ben je nou eigenlijk, niemand kent je. Niemand weet wíe je bent, wát je wilt en van wie je dat wilt wát je wilt. Je bent zo raar zo, eigenaardig, zo anders dan de rest, en nu negatief. Je maakt het allemaal zo moeilijk zo, ingewikkeld, je haalt alles door de war, alles sterft maar niks leeft. Waar ben je nu, wat heb je nu nou, eigenlijk bereikt? Je lijkt autistisch in de, medische zin van het woord maar, iedereen weet beter. Je doet het expres je hebt geen, gevoel. Je arrogantie komt over je gevoel heen en onderdrukt je emotie. Je zou een film kunnen maken over jou en als extra's er bij zetten: ''Nooit vertoonde emoties.'' Je bent zo roekeloos, rechts, links, rechtdoor, terug, waar ga je nou eigenlijk heen? Je remmen zijn los, kapot, gebroken, dood. Je blijft zoals je bent want je kan niet, veranderen. Je bent onveranderbaar je trekt je, van niks iets aan. Eigenlijk is dat niet waar want je, past je aan álles aan. Paars trek je aan naar de paarse, groen doe je tegen de groenen en geel praat je tegen de gelen. Het is niet raar, het is jou, leven. Je bent nep, fake, je past je alleen maar aan, is dat je, levensdoel? Kritiek blijft hangen, emoties verdwijnen, gevoelens zijn nog niet geboren, liefde is je totaal onbekend en muziek, o, muziek, muziek is alles. Dit dat, flip flap, alles gaat heen en weer niks staat, stil. Je doet dit daar maar daar doe je, dit niet. Je doet nooit iets, je wacht altijd af je bent een, extreem geval, je maakt, overal misbruik van je, je laat je zelf ook gebruiken, je doet alles om alles te zijn maar in feite ben je niks. Je doet alles om alles te zijn maar in feite ben je niks.



Je doet alles om alles te zijn maar in feite ben je, niks.