Erger dan vreselijk, rampzaliger dan verschrikkelijk, zorgwekkender dan stress. Waarom, waarom dit. Waarom zij, waarom ik, waarom hij, waarom alles. Slapeloze dagen, slapeloze nachten, stress vindt zijn plek niet in rust. Laat het zijn, laat het zijn zoals we willen dat het is. Laat het geen teleurstelling zijn, hou vol. Er zal een oplossing zijn, als er maar goed gezocht wordt. Hoop, hoop genoeg, geef de hoop niet op, hoop is alles wat we kunnen hebben, alles wat mogelijk is.
Ik wil je irriteren, je martelen, je neersteken, je doodschieten, je doodrijden, je kwellen, je wurgen, je verminken, een blijvend letsel veroorzaken, je hetzelfde leed laten doorstaan, je vermoorden. Een langzame, pijnlijke dood tot je smeekt het te laten stoppen, maar je weet dat het te laat is. De tunnel die je ziet moet vol bloed en pijn zijn, trauma's in het hiernamaals.
Spijt zal geen excuus zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten