De onderbroekenman!

Den Haag. Een stad vol rare mensen. Zo werd ik laatst, toen ik daar met Bob rondliep, aangesproken door een of andere rare gozer. Net terugkomende uit RockPalace en op zoek naar een plek waar we goedkoop konden eten werden we, zoals al eerder gezegd, aangesproken.

''Hey, HOMEBOYS!!'' hoorden wij van rechts komen. Verbaasd keken we op en er liep een lichtgetinte, middertiger op ons af. Hij wees naar de trui van Bob, waar ''Bullet For My Valentine'' op stond, en begon een verhaal. Met intussen druk door de lucht wijzende vingers sprak hij de woorden: ''Great, great, ya speak English? Okay, ik was dus in Orlando, New York, Miami and ofcourse Fransisco''. Aangezien het heel snel ging, moet je je dus voorstellen dat er opeens een man tegen je aan staat te lullen, vraagt of je Engels spreekt en vervolgens in het Nederlands/Engels tegen je begint te praten. Allemaal heel logisch dus. Hoe dan ook, hierna begon hij over een overval of iets in die trant te praten, had het geloof ik over een lidteken, liet zijn onderbroek zien en pakte zijn geld. Ja, hij liet midden in zijn verhaal echt opeens zijn onderbroek zien en pakte in haast dezelfde beweging zijn geld. 15 cent. 15. Net niet of helemaal niet genoeg voor een lolly dus.

Vervolgens kwam uiteraard de vraag naar geld. Na gezegd te hebben dat we nou eenmaal niks bij ons hadden, (behalve m'n pinpas, maar helemaal gek ben ik niet) kijkt hij ons opeens dreigend aan en liep weg. Waarschijnlijk was het de eerste keer dat zijn ''Ik-laat-mijn-onderbroek-zien-om-twee-onschuldige-jongens-die-toevallig-in-Den-Haag-rondlopen-te-verleiden-en-daarna-geld-te-laten- geven'' niet gewerkt. En tsja, dat is klote als zwerver zijnde, althans, ik ben er niet eensd zeker van het een zwerver was, maar gewoon een arme man die wat geld nodig heeft. En als dan je enige techniek om aan geld te komen niet meer werkt, moet je wat nieuws bedenken. Laten we hem allemaal succes wensen!



En dat is zo'n beetje wat ik de afgelopen week heb meegemaakt...

Hoewel! Ik vind het zo stom dat als je een winkel ingaat en je iets wilt vragen of iets wilt kopen en je in de rij gaat staan, je eigenlijk altijd negatief begint. Want je moet helemaal achteraan, je begint echt áltijd als laatste in de rij. Natuurlijk is dat het eerlijkste, maar niet het relaxste. Als dat een woord is en als je dat zo kan schrijven. Hoe dan ook!

Ik liep laatst dus de Blokker in, op zoek naar Sinterklaascadeautjes. Allemaal heel leuk en aardig natuurlijk, maar niet als je 15 minuten in rij staat bij de Klantenservice! Ten eerste stond er geloof ik een niet erg ingewerkte jongen achter de kassa, die telkens ''naar achteren'' moest. Eerst een vrouw die een krultang nodig had, maar na 9 minuten toch eigenlijk wel tot de conclusie kwam dat ze al de beste had die er was. Een typisch voorbeeld van nuttige tijdsbesteding dus! Daarna was een vrouw aan de beurt, die zoiezo al de hele tijd achter de rug van de dame om echt NIET grappige opmerkingen aan het maken was. Zo'n typische bitch, die dan gaat zeggen: ''Dan moet je naar de kapper gaan'', of: ''Je hebt er niet eens het haar voor'', enzovoort. En dan de aardige Aziatische man voor mij aankijken en smiechterig lachen. Wat kansloos is dat toch. Vooral als je zelf met een nog veel dommer eis komt, ze wilde namelijk een mixmachine, maar de KLEUR stond d'r niet aan. De kleur. En dan zeikt ze over de krullen van een andere vrouw. Was gewoon jaloers op de mooie krullen. Hoe dan ook, ze wilde óf een groene mixer, óf haar geld terug. Aangezien ik me kan voorstellen dat groen niet de handigste en aantrekkelijkste kleur is voor een mixer, had de Blokker het dus niet. Weer 5 minuten verder dus. Toen de vrouw weg was, mompelde de man achter de kasse nog zoiets van: ''Wat een raar mens'', de Aziatische man draaide zich half lachend om en ik begreep het: we vonden het alledrie maar een raar mens. En dan, na een kwartier, ben je eindelijk aan de beurt, blijkt dus dat ze het niet hebben. Wat ik wilde hebben, kan ik niet zeggen, omdat het voor SINTERKLAAS is, ja. Ga ik er weer uit, schiet eigenlijk direct een ander cadeau mij te binnen, ik loop terug in de winkel, staan er meteen DRIE, DRIE mensen voor mij. DRIE!! Ik liep alleen de winkel uit, er stond toen dus niemand, liep terug, en ik moest weer in de rij! Nu bespaar ik de details en spoel meteen door naar het moment waar Ik aan de beurt was. Maar nee hoor, weer had de Blokker het nét weer opgestuurd.

Wanneer gaat een winkel nou eens spullen kopen die ík wil! Pure discriminatie!


Gr, G